Η Ρωσίδα ορειβάτισσα Ναταλία Ναγκκοβίτσινα: μια ιστορία θάρρους, τραγωδίας και σφραγισμένης μοίρας στην Κορυφή της Νίκης

Προϊστορία: η ορειβασία ως πεπρωμένο

Η Ναταλία Ναγκκοβίτσινα γεννήθηκε το 1978 στο Λισβά, περιοχή Περμ. Από παιδί ασχολούνταν με τον τουρισμό, ενώ από το 2016 δραστηριοποιούνταν ενεργά στην ορειβασία. Το 2020 ηγήθηκε για πρώτη φορά αποστολής στην ανατολική κορυφή του Ελμπρούς.

Το 2021, κατά την ανάβαση στο Χαν Τενγκρί, ο σύζυγός της Σεργκέι υπέστη εγκεφαλικό και πέθανε σε υψόμετρο 6900 μ. Η Ναταλία αρνήθηκε να κατέβει μέχρι να φύγει ο Σεργκέι και αργότερα επέστρεψε για να τοποθετήσει αναμνηστική πλάκα.

Τον Αύγουστο του 2025, σε ηλικία 47 ετών, συμμετείχε ξανά σε ανάβαση — στην Κορυφή της Νίκης (7439 μ.), μία από τις πιο δύσκολες κορυφές του Τιεν Σαν, μαζί με τον Ρόμαν Μοκρίνσκι (Ρωσία), τον Γκίντερ Ζίγκμουντ (Γερμανία) και τον Λούκα Σινίλια (Ιταλία), γνωστό της από το 2021.

Τραγωδία σε ύψος: κάταγμα, πάγος και μοναξιά

Στις 12 Αυγούστου, κατά την κάθοδο, η Ναταλία γλίστρησε και έσπασε το πόδι της πέφτοντας σε μία κοφτερή ράχη. Σε ύψος περίπου 7100 μ., ο σύντροφός της Ρόμαν Μοκρίνσκι της παρείχε πρώτες βοήθειες και κατέβηκε στο καταυλισμό για βοήθεια.

Από τότε η Ναγκκοβίτσινα έμεινε μόνη στη σκηνή, ζεσταμένη μόνο με τον υπνόσακο. Η θερμοκρασία έπεφτε στους –20 °C και χαμηλότερα, ενώ τα αποθέματα τροφής, νερού και καυσίμων σχεδόν εξαντλήθηκαν.

Στις 13 Αυγούστου, ο Γκίντερ και ο Λούκα ξεκίνησαν με βοήθεια και προμήθειες, αλλά οι καιρικές συνθήκες και το ακραίο υψόμετρο δυσκόλεψαν την πορεία. Ο Λούκα Σινίλια υπέστη κρυοπαγήματα και μία μέρα αργότερα πέθανε — πιθανώς από εγκεφαλικό οίδημα.

Χωρίς ελπίδα: η διάσωση γίνεται αδύνατη

Στις 17 Αυγούστου έγινε απόπειρα εκκένωσης της Ναταλίας με ελικόπτερο Mi-8, αλλά δεν μπόρεσε να φτάσει στον στόχο και προσγειώθηκε βίαια στα 4600 μ. — ο πιλότος υπέστη κάταγμα στη σπονδυλική στήλη, ενώ ένας διασώστης εξάρθρωση στη λεκάνη.

Στις 19 Αυγούστου, ομάδα διασωστών και έμπειρων ορειβατών προσπάθησε να την προσεγγίσει. Λήψεις από drone την έδειξαν μέσα στη σκηνή, αλλά η κατάστασή της παρέμενε κρίσιμη — ακόμη χωρίς τροφή και νερό.

Στις 23 Αυγούστου η επιχείρηση διάσωσης σταμάτησε: το βασικό στρατόπεδο διαλύθηκε και οι διασώστες αναγκάστηκαν να επιστρέψουν. Το Υπουργείο Εκτάκτων Καταστάσεων του Κιργιστάν θεώρησε ότι η Ναγκκοβίτσινα πιθανότατα πέθανε.

Στις 24–25 Αυγούστου η Ομοσπονδία Ορειβασίας της Ρωσίας ανακοίνωσε σχέδια: να προσπαθήσει να στείλει drone και, σε περίπτωση διάσωσης, να χρησιμοποιήσει ελικόπτερο Airbus H145 με Ιταλό πιλότο, ικανό να προσγειωθεί σε υψόμετρο περίπου 6962 μ., κοντά στη θέση της (~7200 μ.).

Στις 25 Αυγούστου η απόπειρα εκτόξευσης drone ματαιώθηκε λόγω καιρού: η ατμοσφαιρική αστάθεια δεν επέτρεψε ασφαλή εκτόξευση.

Οι Ρώσοι διασώστες ανακοίνωσαν τη λήξη της σεζόν — η επιχείρηση μπορεί να συνεχιστεί μόνο το καλοκαίρι του 2026, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Στο μεταξύ, η ιταλική ομάδα που είχε υποσχεθεί να την εκκενώσει εγκατέλειψε αιφνιδίως το Κιργιστάν, χωρίς να ξεκινήσει τη διάσωση.