Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδικάζει την πρακτική των κυπριακών δικαστηρίων

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) εξέδωσε απόφαση στην υπόθεση «Iosif κατά Κύπρου», αναγνωρίζοντας ότι σε αυτήν την περίπτωση παραβιάστηκε το δικαίωμα του αιτούντος στην αρχή της αθωότητας.

Σύμφωνα με την απόφαση που δημοσιεύθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2025, η παραβίαση εκδηλώθηκε με το ότι σε μία από τις ποινικές δικαστικές αποφάσεις υπήρχαν άμεσες και πολλαπλές αναφορές στην υποτιθέμενη εμπλοκή του αιτούντος σε εγκλήματα, ενώ δεν ήταν επίσημα κατηγορούμενος σε αυτή τη διαδικασία. Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι τέτοιες διατυπώσεις δημιουργούσαν την εντύπωση της ενοχής του και υπονόμευαν την βασική αρχή της δίκαιης δίκης.

Το Δικαστήριο σημείωσε ότι κατά την αξιολόγηση τέτοιων περιπτώσεων λαμβάνονται υπόψη τόσο το περιεχόμενο όσο και η ποσότητα των αναφορών. Παρόλο που το εθνικό δικαστήριο που εξέτασε την υπόθεση του αιτούντος δεν ήταν τυπικά δεσμευμένο από αυτά τα ευρήματα και όφειλε να αποφασίσει ανεξάρτητα για την ενοχή του, η φύση των αναφορών σε άλλη δικαστική απόφαση ήταν επαρκής για να αναγνωριστεί η παραβίαση.

Ο αιτών ισχυρίστηκε επίσης ότι στην Κύπρο δεν υπάρχουν αποτελεσματικά ένδικα μέσα σε τέτοιες περιπτώσεις. Ωστόσο, το ΕΔΔΑ απέρριψε αυτόν τον ισχυρισμό. Το Δικαστήριο τόνισε ότι το αίτημα για την αναστολή της ποινικής διαδικασίας εξετάστηκε από το Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο με τρεις δικαστές, και η απόρριψη ενός τέτοιου αιτήματος δεν υποδηλώνει αναποτελεσματικότητα του εθνικού συστήματος.

Ως αποτέλεσμα, το ΕΔΔΑ διαπίστωσε παραβίαση του Άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου σχετικά με την αρχή της αθωότητας και διέταξε την καταβολή 5.000 ευρώ στον αιτούντα ως αποζημίωση για ηθική βλάβη.

Αυτή η απόφαση αποτελεί σημαντική υπενθύμιση για τα κυπριακά δικαστήρια σχετικά με την ανάγκη ιδιαίτερα προσεκτικής διατύπωσης των αποφάσεών τους και την αποφυγή εκφράσεων που μπορεί να θεωρηθούν κατηγορητικές απέναντι σε πρόσωπα που δεν έχουν επίσημα διωχθεί ποινικά.