Kıbrıs’ta gençler, ebeveyn evinden AB ortalamasından daha geç ayrılıyor

Eurostat verilerine göre, Eylül 2025’te yayımlanan verilere göre, genç Kıbrıslılar ortalama olarak 27,2 yaşında ebeveynlerinden ayrı yaşamaya başlıyor. Bu, gençlerin ortalama olarak yaklaşık 26 yaşında ebeveyn evinden ayrıldığı Avrupa Birliği ortalamasının üzerindedir.

Gençlerin bağımsız yaşamaya karar verdikleri yaş, kültürel gelenekler, ekonomik koşullar ve konut erişilebilirliğine bağlıdır. Kıbrıs’ta, diğer Güney Avrupa ülkelerinde olduğu gibi, çocuklar geleneksel olarak ebeveynlerinin yanında daha uzun süre kalır. Bunu etkileyen faktörler arasında yüksek kira maliyetleri, uygun fiyatlı konutun sınırlı olması ve güçlü aile bağları yer alır.

Eurostat, Kıbrıs’ta gençlerin yalnızca %2,8’inin sözde "aşırı konut gideri yükü" ile karşı karşıya olduğunu belirtmektedir. Bu, gençlerin yalnızca küçük bir kısmının gelirlerinin %40’ından fazlasını konut için harcadığı anlamına gelir. Karşılaştırmak gerekirse, bazı AB ülkelerinde bu oran %15–20’nin üzerindedir. Böylece Kıbrıs, bu kriter açısından AB’de en düşük oranlara sahip ülkeler arasında yer alıyor.

İstatistikler daha geniş bir sosyo-ekonomik bağlamı yansıtmaktadır. Bir yandan, genç Kıbrıslılar, diğer AB ülkelerindeki akranlarına göre aşırı kira yükü ile daha az karşılaşıyor. Öte yandan, ebeveyn evinden geç ayrılmaları, bağımsız yaşamın sıklıkla mali, sosyal veya kültürel nedenlerle ertelendiğini gösteriyor.

Analistler, ebeveyn evinden geç ayrılma eğiliminin sadece Kıbrıs’a özgü olmadığını, diğer birkaç Güney Avrupa ülkesinde de görüldüğünü vurgulamaktadır. Bu arada kuzey ve İskandinav ülkelerinde gençler çok daha erken, genellikle 20–22 yaşında bağımsız yaşamaya başlıyor.

Dolayısıyla Kıbrıs, nispeten düşük konut gideri yüküne rağmen gençlerin hala ebeveynleriyle daha uzun süre kaldığı özel bir durum sergiliyor. Bu ekonomik ve kültürel faktörlerin kombinasyonu, yerel toplum ve aile ilişkilerinin özelliklerini şekillendirmeye devam ediyor.